Trump. Pod ostrzałem - recenzja książki

Autorem książki ,,Trump. Pod ostrzałem" jest Michael Wolff (ur. 27 sierpnia 1953 r.), amerykański pisarz, eseista, dziennikarz, felietonista i współpracownik „Today Today”, ,,The Hollywood Reporter" i brytyjskiego wydania ,,GQ". Jest on również laureatem nagród National Magazine Awards, Mirror Award i autorem książek o tak głośnych tytułach, jak: ,,Burn Rate" (1998) o własnej firmie dot-com oraz ,,The Man Who Owns the News" (2008), biografii Ruperta Murdocha. 5 stycznia 2018 r. ukazała się jego książka ,,Fire and Fury: Inside the Trump White House", która zawiera opis pierwszych siedmiu miesięcy sprawowania urzędu przez Trumpa. Zajęła pierwszą pozycję na liście bestsellerów wg ,,New York Times". Wolff regularnie pisze dla magazynów „Vanity Fair”, „New York”, „The Hollywood Reporter”, brytyjskiego „GQ”, „USA Today” i „The Guardian”. Mieszka na Manhattanie. Ma czworo dzieci.

Jak twierdzi autor, ,,Trump. Pod ostrzałem" jest zbiorem relacji ludzi związanych z Białym Domem. Opowiedzieli oni pisarzowi o fenomenie Trumpa ze swojej perspektywy. Książka jest więc rodzajem pikantnego reportażu obnażającego funkcjonowanie administracji Białego Domu, a równocześnie opisem niestandardowych zachowań jego charyzmatycznego szefa.

Autor ujawnia wiele zakulisowych szczegółów z życia Trumpa, którego ulubionym powiedzeniem kierowanym do współpracowników jest: „Nie macie mi przedstawiać problemów, macie mi przedstawiać rozwiązania”. Sztandarowa, wypowiadana wielokrotnie, uwaga prezydenta do prawników brzmi: „Ten problem ma zniknąć”. Często cytuje on też swojego przyjaciela z Nowego Jorku, prawnika i mentora twardzieli, Roya Cohna. Autor niemalże nieustannie odnosi się do gry, jaką Biały Dom prowadzi z zespołem spec prokuratorów pod przewodnictwem Roberta Muellera. Przedstawia Trumpa jako osobę, dla której prawo nie jest prawem, ale polem bitwy, i to teatralnym. Wolff opisuje kulisy kariery Trumpa i licznych transakcji biznesowych z jego udziałem w zdecydowanie negatywnym tle. Prezydent USA to - według pisarza - człowiek nieuznający kompromisów, nieobliczalny, impulsywny, ekscentryk. Jest osobą narcystyczną, która pełnym zaufaniem darzy jedynie swoją córkę Ivankę.

Autor książki sporo czasu poświęca także innym znanym osobom z bliskiego otoczenia Donalda Trumpa, m.in. Rudolphowi Gulliani'emu. Odkrywa w nim szczególnego rodzaju geniusz, polegający na budowaniu wokół prezydenta nonsensownej, absurdalnej, niedorzecznej linii obrony, która przyćmiewa nudne kruczki prawne. Gulliani daje się poznać jako zwolennik koncepcji zakładającej, że nie bierze się jeńców. Bohaterem narracji Wolffa jest także prawnik Trumpa - Michael Cohen, który dołączył do kręgu zaufanych ludzi prezydenta w 2006 r., a którego kariera u boku wymagającego szefa zakończyła się na początku 2019 r. w związku z przeszukaniem przez FBI jego biura i mieszkania. Pisarz wiele uwagi poświęca też kobietom, z którymi był związany Donald Trump. Pisze o zięciu prezydenta – Jaredzie Kushnerze. Jako doradca i członek rodziny, doskonale orientował się w nieuchwytnej rzeczywistości ojca żony i uważał się za człowieka od rozwiązywania problemów. Osobny rozdział autor poświęca gwieździe telewizji Fox News – Seanowi Hannity’emu. Ten uczeń słynnego Rogera Ailes’a, z zarabiającego 40 tys. USD rocznie prezentera, stał się wpływową osobistością telewizyjną. Jego majątek w 2017 r. szacowano na około 300-400 mln USD.

Rzecz jasna, odrębny rozdział poświęcono Robertowi Muellerowi, super prokuratorowi którego śledztwo orbitowało wokół wyjaśnienia kwestii takich, jak: czy ludzie z kampanii Trumpa podjęli zorganizowany wysiłek w celu pozyskania 33 tysięcy zagubionych e-maili Hillary Clinton oraz czy prezydent lub osoby z jego najbliższego otoczenia spiskowali z rosyjskimi agentami, żeby wpłynąć na wyniki wyborów prezydenckich w 2016 r. Ostatecznie raport Muellera ukazał się 22 marca 2019 r., w wyniku czego ława przysięgłych nie postawiła żadnych zarzutów.

Naszym zdaniem książka Wolffa jest lekturą kontrowersyjną, ale - z pewnością - niewybitną. Autor jest nieobiektywny, a jednocześnie zafascynowany prezydentem-celebrytą. Z pewnością Donald Trump to osoba wywołująca kontrowersje, barwna i wyrazista, jednak w książce Wolffa została przedstawiona jako karykatura męża stanu, nieobliczalna, pełna sprzeczności. Sam Robert Mueller przecież poniekąd pogodził się z faktem, że Trump jest Trumpem. Obracanie charakteru prezydenta przeciwko niemu kłóciłoby się z wszelką logiką. Innymi słowy, w konfrontacji z Donaldem Trumpem Bob Mueller bezradnie rozłożył ręce. Podzielił przekonanie większości Białego Domu: Donald Trump jest prezydentem, ponieważ na niego zagłosowano. Wobec powyższego, książka jawi się jako tendencyjna, z założoną już z góry tezą oczerniającą prezydenta największego mocarstwa świata. Miała inspirować scenarzystów House of Cards, podczas gdy momentami trąci monotonią i jest chaotyczna. To jednak do czytelnika należy ostateczna ocena dzieła Michaela Wolffa.